گروه بینالملل مشرق - مجله «نشنال اینترست» در مقالهای به قلم «آمیتای اتزیونی» » از مشاوران ارشد پیشین«کارتر» در کاخ سفید و استاد دانشگاه و استاد روابط بینالملل در دانشگاه جورج واشنگتن مینویسد: ایران، کشوری که در حمایت از تروریستها و گروههای شورشی شناختهشده است، شاخکهای حساسش در چند کشور خاورمیانه فعال است. نقطه بیبازگشت برای توقف برنامه هستهای ایران به سرعت در حال نزدیک شدن است که حتی «اوباما» ، رئیس جمهور محتاط آمریکا نیز آن را اذعان کرده است. در واقع «اوباما» در ماه مارس به یک شبکه تلویزیونی اسرائیل گفت که ساخت یک سلاح هستهای برای ایران «بیش از یک سال یا بیشتر» زمان میبرد. بهترین راه برای برخورد با تلاش ایران جهت سلطه بر خاورمیانه مواجهه با آن در یک عرصه پس از عرصه دیگر نیست، بلکه شکار این کشور در سرزمین اصلیاش بهترین راه است.
■ تضعیف ظرفیت حزبالله با برخورد با ایران ■
اگر دندان نیش ایران کشیده شود، بازوی نظامی حزبالله خیلی زود با مشکل تأمین سرمایه و تسلیحات پیشرفته مواجه خواهد شد. از اینرو این سازمان ناگزیر خواهد شد بیشتر به بازوی سیاسی خود تکیه کرده و در نتیجه بیشتر به عنوان یک حزب سیاسی لبنانی عمل خواهد کرد تا یک سازمان نظامی. علاوه بر این، حزبالله ظرفیت و توانایی خود برای کیش مات کردن دیگر نیروها و احزاب لبنانی، به خصوص ارتش در حال تثبیت و اخلاقاً خنثی لبنان را از دست خواهد داد.
■ نتایج برخورد آمریکا با ایران برای کشورهای منطقه ■
چنانچه دندان نیش ایران کشیده شود، حزبالله وادار خواهد شد نیروهای خود را از سوریه عقب بکشد و «اسد» منبع اصلی تسلیحات، مشاوران و بودجه خود را از دست خواهد داد، اعتماد به نفس شیعیان عراق پایین خواهد آمد و ممکن است آمادگی بیشتری برای کنار آمدن با هموطنان سنی خود پیدا کنند. هرچند نفوذ ایران در عراق محدود است، اما این کشور جناح تندروی شیعه عراق را تحریک میکند. در این صورت کشورهای بحرین، قطر، امارات و عربستان سعودی نیز راحتتر میتوانند به نارضایتیهای خشونتبار به رهبری شیعیان در مناطق خود رسیدگی کنند.
■ مشکلات برخورد غیرمستقیم با ایران ■
در مقابل، برخورد غیرمستقیم در یک جنگ نیابتی با ایران در سوریه مانور بسیار دشواری است. همانطور که افراد بسیار اشاره کردهاند، مشخص نیست چه کسی از ما حمایت خواهد کرد، ما چه به آنها خواهیم داد و آیا آنچه که ما برای آنها به ارمغان خواهیم آورد برایشان کفایت میکند. همانطور که پیش از اعلان کمک نظامی محدود آمریکا به سوریه از زبان «اوباما» هشدار داده بودم، نشان دادن واکنشی ضعیف بدتر از اصلاً واکنش نشان ندادن است.
با توجه به آموزشهای ضعیف و اصطکاک و مبارزات داخلی میان شورشیان سوری و نقطه قوت نیروهای ترکیبی حامی حکومت سوریه شامل شبهنظامیان سنی (علاوه بر ارتش ملی) و حزبالله، ممکن است «اسد» به خوبی بر دیگران فائق آمده و موفق شود. عملکرد ضعیف گروههایی که از جانب آمریکا حمایت میشوند تنها ایران و مبارزان نماینده آن در سوریه را جسورتر میکند؛ و درگیری و مداخله بیشتر آمریکا نه تنها با مخالفت و دشمنی روسیه مواجه خواهد شد، بلکه منجر به فراهمآوری تسلیحات قدرتمندتر برای «اسد» نیز خواهد شد.
■ اوضاع پس از انتخاب حسن روحانی ■
چنانچه «اوباما» میخواهد تعهد خود به جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هستهای را عملی کند در هر صورت آمریکا ناگزیر به برخورد با ایران است. مسلماً برخورد با ایران با انتخاب یک «میانهرو» متبسم، «حسن روحانی» ، دشوار شده است. ازاینرو آمریکا باید به او این شانس را بدهد که حمایت ایران از تروریستها، شورشیان و حکومتهای خودکامه را خاتمه دهد و به تعهدات ایران تحت انپیتی تن در دهد.
■احتمال سلطه ایران بر خاورمیانه در صورت عدم تغییر این کشور در دوره ریاست جمهوری جدید■
اما
چنانچه رئیس جمهور بعدی ایران تغییری در اوضاع کنونی ایجاد نکند ما باید
خود را برای این احتمال آماده کنیم که ایران بر خاورمیانه سلطه یابد و خون
بیشتری در سوریه و مناطق دیگر ریخته شود. این تهدید را تنها با بریدن سر
این موجود باید رفع کرد، نه نابود کردن شاخکهای حساسی که این موجود در جای
جای منطقه کاشته است.
*اشراف